We weten allemaal dat we op een dag zullen overlijden. En toch, als iemand sterft in jouw omgeving is dat een schok. Het is een schok, omdat je plots iemand verliest in je leven; je kunt het niet bevatten. Over het algemeen hebben we een soort van ‘vrede gevoel’ als iemand oud is en overlijdt, omdat het een gangbare gedachte is dat je eerder doodgaat als je oud bent.
Hoe anders is het als je volop in het leven staat en je partner overlijdt. Je blijft helemaal alleen achter. In het begin, vlak na het overlijden, moet je zoveel zaken regelen voor het laatste afscheid. En eigenlijk regel je alles met een soort van ‘verdooft’ gevoel. De schok zit nog in je lijf en in je hoofd. Je ontvangt veel troostende woorden, omhelzingen en hulp uit je omgeving en dat voelt fijn.
Na het laatste afscheid en als iedereen weer weg is, ga je alleen verder. De overledene had een plek in jouw leven en die plek is nu leeg, er ontstaat een gemis. Misschien heb je kinderen en wil je in de 1e plaats voor hen zijn en ‘schuif’ je jouw eigen verdriet opzij. Je stelt je eigen rouwproces uit voor later. In het begin lukt het jou ook om sterk te zijn voor je kinderen. Maar, dat houd je niet vol, omdat jouw eigen verdriet ‘gehoord’ wil worden.
Misschien loop je ook vast met de nieuwe rol in je leven en weet je niet hoe je het dagelijks leven samen met je kinderen kunt aanpakken. Samen met jou bekijken we welke mogelijkheden er zijn.
Als rouwbegeleider begeleid en ondersteun ik je met jouw rouwproces. In een veilige omgeving kun jij jouw verhaal doen, je gevoel uiten en aandacht geven aan jouw rouwproces.